Indonesische rijsttafel bij Christoffel’s -Oldenzaal

Goedemiddag dames en heren, of wanneer je dit leest natuurlijk!

Afgelopen weekend ging ik ergens eten waar ik al heel erg lang naar toe wilde. En als ik zeg al heel erg lang bedoel ik ook al. heel. erg. lang. Ik ging namelijk eten bij mijn oude werkgever! Een super knus en leuk horeca-bedrijf in Oldenzaal waar ik altijd met heel veel plezier gewerkt heb. Het heet Christoffel’s en je kunt hier, niet geheel onbelangrijk, erg lekker eten. Dus toen ik een tijd geleden via instagram voorbij zag komen dat zij tegenwoordig een heuze Indonesische rijsttafel in hun restaurant verzorgen, ging mijn foodie-hart sneller kloppen. Ehhh, lekker cliché dit Els, maar waarom dan precies? Nou, uit ervaring weet ik dat het eten hier erg smakelijk is, maar daar bovenop komt dat de eigenaren Indische roots hebben en zeg maar is nee tegen al dat heerlijke eten wat van hun handen af komt. Dus, daarom sleepte ik een groepje vrijwilligers bij elkaar: mijn familie om precies te zijn. Allemaal stuk voor stuk niet vies van goed eten. Vooral mijn broer en ik houden wel van de Aziatische keuken dus wij hadden er reuze veel zin in!

Natuurlijk voelt het hier een beetje als thuis komen voor mij: ik heb er dan ook ruim twee jaar gewerkt. Maar ook voor de mensen die geen oud-collega’s zijn hangt er een rustige en serene sfeer als je binnenkomt. Precies zoals je dat wilt hebben bij een Indonesische rijsttafel.

Klinkt vrij oké! Wat houdt dit hele concept precies in?
Christoffel’s geeft ééns in de zoveel tijd een Indonesische rijsttafel. Dit betekent dat het restaurant op die avonden van de menukaart afwijkt en voor het reguliere menu dus gesloten is. Ook betekent dit dat als jij erg graag wilt komen eten je reserveert voor een X aantal personen en je vanaf 18:00 uur binnen kunt lopen. Later kan dus ook. Wil je weten wanneer de exacte data zijn? Ga dan even naar hun website of Facebook en vraag er naar!

Heel mooi, maar genoeg gepraat. Vertel over het eten.
Mee eens, want dat is natuurlijk het belangrijkste. Nu kan de sfeer en het personeel nog zo leuk zijn, alles valt en staat voor mij bij een tevreden maag. En hierin stelde Christoffel’s zeker niet teleur. MAN wat was alles lekker. Ik heb serieus niet één ding geproefd wat ik niet lekker vond. En dat is knap, want er kwamen veeeel gerechtjes op tafel. De eieren in sambal waren niet helemaal mijn ding, hoewel die wel goed bereid waren. Kwestie van smaak. Benieuwd wat we precies kregen? Lees dan mee!

Vooraf kregen we een amuse bestaande uit een mini-loempia, rendang kroketje (OMG dat kroketje. Serieus de hemel) en iets met kleef-rijst waarvan ik de naam vergeten ben. Allemaal dikke prima. MAAR DAT KROKETJE. Spookt serieus al drie dagen door mijn hoofd. Kan iemand mij dit recept doorspelen? Of beter: vandaag nog voor mij maken, in grote oplage a.u.b.?

Daarna kregen we Soto-soep. Super kruidig, lekker en een fijne starter voor de rest. En check ook even hoe leuk die Soto geserveerd werd.

Daarna werden er allerlei schaaltjes in diverse formaten op de warme plaat gezet. Sommige gerechtjes hoorden daar niet thuis, zoals komkommer-salade of de pinda-koekjes, maar enkele wel en die bleven daardoor lekker warm. Hoewel het zo snel op was, dat ik betwijfel of die plaat verwarmen echt nodig was geweest … 😉 Een greep uit het menu:
– Rendang (daar issie weer <3)
– Saté (ook super lekker mals en top bereid)
– Gekookte eieren in sambalsaus (niet mijn favoriet, maar dat is puur smaak gok ik)
– Gebakken vis in sambal saus (gek genoeg vond ik deze dan wel weer fantastisch)
– Gamba’s (goede bite en je proeft dat dit zelf bereid is en niet van dat kleffe pre-fab spul)
– Gebakken kip in een heel lekker sausje. Normaal hou ik niet zo van dat kluiven, maar hiervoor deed ik het graag.
– Gebakken banaan. Jep, love it. Dit bestel ik ook altijd bij de Surinamer, mét pindasaus. Goddelijk spul. Vooral die combinatie. Wisten jullie al dat banaan en pindakaas ook heel goed smaken samen? 😉

Dit werd aangevuld met een aantal koude bijgerechten zoals witte rijst, kroepoek en Serundeng (kokos en pinda strooisel) en dat resulteerde in onderstaande foto. Zeg nou eens zelf: dat ziet er toch alleen al super knus uit met al die bakjes en schaaltjes op tafel? Een soort Indonesische tapas! En het moge duidelijk zijn geworden dat het ook nog eens heel goed smaakte. Helaas kan je dit niet door het beeldscherm heen proeven, maar je moet mij maar op mijn woord geloven 😉 Aziatisch BinTang biertje erbij en gelukkiger kon je ons die avond niet maken.

Was het genoeg?
Jazeker was het dat. Wat je niet op de foto ziet is dat je alles weer bij kon bestellen. En nog een keer. En als je wilde nog een keer. Zo is bij ons de saté en de gebakken vis vrij vaak voorbij gekomen … 😉 En de gebakken banaan, want die doet het natuurlijk ook goed als toetje.

Wat kost dat?
Een Indonesische rijsttafel kost 26,75 per persoon, exclusief drankjes natuurlijk. En dat vind ik een eerlijke prijs als je ziet wat je krijgt en hoe dat ook smaakt. Het is een keer wat anders dan een avondje tapas of sushi eten. Stiekem nog veel lekkerder, maar dat moet je zelf gaan ervaren.

Selemat Makan (Eet smakelijk)!

Christoffel’s
Deurningerstraat 27
7571 BA Oldenzaal

Heb je geen tijd voor de Indonesische rijsttafel? Dan kan je hier ook prima overdag terecht voor een lekkere lunch of hun avondkaart met andere fijne gerechten. Vergeet dan vooral niet om de saté Java te bestellen, want die heb je dan gemist tijdens de rijsttafel en dat is (ik zeg het nog maar eens) zon-de.

Let’s get social!
Zullen we in contact blijven via Facebook of Instagram (@elsschrijft) ? Vind ik gezellig 🙂